Ο Ερντογάν γαντζώθηκε.

Ή φεύγει, και του εξασφαλίζεται διαμονή σε φυλακή μετά από μερικούς μήνες (δεν βασιλεύεις χωρίς συμβιβασμούς σε μια χώρα όπως η Τουρκία), ή θέλει να συνεχίσει, και τότε θα πρέπει να κάνει μόκο και να κάνει αυτά που περιμένουν από αυτόν.

Αρχίζουμε να τον γνωρίζουμε τον Ερντογάν.

Αμέτρητα φιλόδοξος, με κεφάλι μεγάλο σαν πεπόνι, πονηρός σαν αλεπού, αλλά ηγέτης μιας χώρας-κλειδιου του συστήματος ΝΑΤΟ.

Καλύτερα θα λέγαμε μιας χώρας την οποία οι Τούρκοι κατοικούν ως ενοικιαστές και η οποία πρέπει να εκπληρώσει πλήρως το ρόλο της ως μέλος-κλειδί του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή.

Ο Ερντογάν θέλει το πεπόνι και το μαχαίρι, σκεφτόμενος ίσως ότι κάνοντας το ελάχιστο, μπορεί να κρατήσει την ανεξαρτησία του. Οι διαδηλώσεις στην Κωνσταντινούπολη το Μάιο 2013 του έδειξαν ότι όχι, δεν βγαίνεις από το παιχνίδι πριν το τελικό σφύριγμα.

Είχε επιστρέψει στην δουλειά, αλλά κάτι είχε σπάσει, ιδίως που ο αντικατάστασης του, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του Λαού (CHP), ο οποίος καθοδηγούσε το κίνημα από την αρχή , φαινόταν πανέτοιμος.

Ο Ερντογάν έχει ένα πραγματικό πρόβλημα να λύσει.

Από τη μία πλευρά πρέπει να εκτελέσει ένα έργο και από την άλλη έχει καλές σχέσεις με το Ιράν και προσωπικές προτιμήσεις για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Πρόκειται για μια θέση άκρως άβολη.

Το έργο που πρέπει να εκτελέσει, το εκτέλεσε αλλά στα μάτια των εταίρων του, με μια ορισμένη έλλειψη πίστης, που μερικές φορές ακόμη φτάνει στην αδράνεια.

Μήπως είναι για να του θυμίσουν το καθήκον του που ξανάρχισαν οι ταραχές, αυτή τη φορά συνοδευμένες από ένα σκάνδαλο που τον επηρεάζει προσωπικά; Η μετάδοση μιας καταγραφής στην οποία δίνει οδηγίες στο γιο του για να εξαφανιστούν κάποια χρήματα, έγινε στη κατάλληλη στιγμή.

Ποιος έκανε τη καταγραφή και την έκανε γνωστή δημόσια;

Ο Edward Snowden είναι βέβαιο ότι θα μας έδινε την απάντηση.

Προς το παρόν, ο Ερντογάν επιδιώκει με όλα τα μέσα να βγει από το αδιέξοδο, μερικές φορές άτσαλα, όπως φαίνεται από την απόφασή του να απαγορεύσει το Twitter στην Τουρκία.

Από την πλευρά του, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος έδειξε την πλήρη υποταγή του στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στην Ουάσιγκτον τον Δεκέμβριο 2013 , κάνει τα πάντα για να ανατροφοδοτήσει την φωτιά.

(πλήρες κείμενο .pdf)

Παγιδευμένος, ο Ερντογάν δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ξαναμπεί στη σειρά.

Το δείχνει με τη μεγαλύτερη υποστήριξη του στους αντάρτες, όχι μόνο με υλική υποστήριξη, αλλά και με την άμεση εμπλοκή του τουρκικού στρατού.

Το τελευταίο επίτευγμα του είναι ότι διέταξε τη κατάρριψη ενός συριακού μαχητικού αεροπλάνου εκτός τουρκικού εναέριου χώρου, δείχνοντας με αυτό το τρόπο την πλήρη και ολοκληρωμένη συνεργασία του.

Θα είναι αρκετό για να τον σώσει; Θα δούμε ...

ΠΗΓΗ

Η Γνώση είναι καλό να Διαδίδεται για να γίνεται Ιδέα ... Κοινοποίησε την Προσπάθεια μας...

Για να είστε ενημερωμένοι συνεχώς το Πολεμικό Ημερολόγιο και στο Facebook Κάνωντας LIKE ΕΔΩ