Ηρωισμός ή μεγάλη απάτη;
Θεωρούμε απολύτως βέβαιο ότι μας “δούλεψε” για μισό και πλέον αιώνα και θα ήταν λάθος μας —ως λαός— να τον αφήσουμε να “φύγει”, χωρίς να δει με τα μάτια του την ξεφτίλα του …Το τελευταίο που μπορούμε να κάνουμε …Τουλάχιστον να μην προλάβει να πεθάνει ο γέρος σαν “ήρωας” …Ζωντανός πρέπει να είναι στην “αποκαθήλωσή” του …Χρυσοπληρώσαμε για πάνω από μισό αιώνα έναν σταλινικό για δημοκράτη, τουλάχιστον κάτι να πάρουμε “πίσω” …Τιμήσαμε για πάνω από μισό αιώνα σαν “ήρωα” έναν πράκτορα της KGB, τουλάχιστον να τον δούμε να εξευτελίζεται ζωντανός και όχι μετά θάνατον — πράγμα που θεωρούμε πλέον βέβαιον.
Αμφισβητούμε λοιπόν την αλήθεια της “ηρωικής” του πράξης για πολλούς λόγους …Λόγους αντικειμενικούς, αλλά και λόγους πολιτικούς. Σ’ ό,τι αφορά τους πρώτους, συμβαίνει το εξής: Πρώτον, δεν επιβεβαιώνεται άμεσα σε καμία περίπτωση η υποστολή και εν συνεχεία η αρπαγή τής πολεμικής σημαίας των ΝΑΖΙ από τα επίσημα έγγραφα τους ή από δημοσιεύματα της εποχής.Δεύτερον, δεν επιβεβαιώνεται ούτε έμμεσα μια τέτοια στρατιωτική “απώλεια”, εφόσον η πάγια πολιτική των ΝΑΖΙ ήταν η πολιτική των αντιποίνων. Για ένα τόσο σημαντικό αντιστασιακό “γεγονός”, θα έπρεπε να έχουν υπάρξει αντίποινα ανάλογης “θεαματικότητας” προς γνώση και συμμόρφωση των επίδοξων μιμητών των “ηρώων”. Οι Ούννοι αιματοκύλισαν ολόκληρα χωριά για ασήμαντους λόγους και δεν θα άφηναν την Αθήνα να “γελάει” μαζί τους με ένα τόσο σημαντικό γεγονός.
Αν, δηλαδή, υπήρχε μια τέτοια στρατιωτικού τύπου ηρωική πράξη, θα το μαθαίναμε είτε άμεσα —μέσω δημοσιευμάτων ή αναφορών της Φρουράς της Ακρόπολης— είτε έμμεσα —παρακολουθώντας τις συμπεριφορές των Γερμανών—. Ένα δημοσίευμα —το οποίο υπάρχει όλο κι όλο— αναφέρεται σε “υπεξαίρεση” υλικού, όπως είναι και η σημαία, αλλά αυτό σημαίνει απλή κλοπή και καμία σχέση δεν έχει με τα όσα “ηρωικά” ισχυρίζονται κάποιοι. Υπεξαίρεση σημαίνει κλοπή από μια αποθήκη ή ένα καλάθι άπλυτων και αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ατιμωτική αφαίρεση του συμβόλου από την τιμητική του θέση. Είναι άλλο πράγμα αυτό το οποίο έκανε ο Σολωμός Σολωμού απέναντι σε μια τουρκική σημαία αναρτημένη στον ιστό της και είναι άλλο πράγμα να κλέψει κάποιος την ίδια σημαία από κάποιο καλάθι στην αγορά του Αλ Χαλίλι.
Τρίτον, υπήρχε πιθανότητα οι “αντιστασιακοί” να βρίσκονταν στην Ακρόπολη, αλλά να μην βρισκόταν η σημαία στο ιστό της. Ερευνήθηκε ποτέ αυτή η πιθανότητα; Αξιωματικοί της Βέρμαχτ διαβεβαιώνουν ότι γινόταν καθημερινά υποστολή της σημαίας με τη δύση του ηλίου και άρα ήταν αδύνατον να τη βρουν τη νύχτα οι “αντιστασιακοί” στον ιστό της.Τέταρτον, η εξαφάνιση της σημαίας ήταν πρακτικά αδύνατον να συμβεί. Όπως διαπιστώνει ο αναγνώστης, βλέποντας τη φωτογραφία, η σημαία δεν ήταν μια σημαία τσέπης …Ήταν μια σημαία μεγάλων διαστάσεων και άρα αρκετών κιλών. Δεν ήταν μαντήλι, για να κουβαληθεί στην τσέπη χωρίς πρόβλημα και ούτε ήταν “καρφίτσα”, για να χαθεί στη μεταφορά. Αυτό σημαίνει πως, όποιος αποφάσιζε να την αρπάξει, θα έπρεπε να γνωρίζει και το πώς θα την διαχειριζόταν στη συνέχεια ως υλικό αντικείμενο αρκετά μεγάλου όγκου και όχι αμελητέου βάρους.
Ακόμα δηλαδή και να θεωρήσουμε ότι πράγματι την βρήκαν να κυματίζει και κατόρθωσαν και έκαναν καταρίχηση από τον βράχο της Ακρόπολης με αυτήν τη σημαία στους ώμους τους, δεν μπορούμε να καταλάβουμε το πώς αυτή “χάθηκε”. Πού χάθηκε μια τόσο μεγάλη “σημαία”; Άνοιξε η γη και την “κατάπιε”; Αυτό ακριβώς ισχυρίζονται …Την πέταξαν σε ένα από τα πιο διάσημα “ξεροπήγαδα” στον κόσμο και οι “αφελείς” οι Γερμανοί δεν έψαξαν εκεί, τη στιγμή που γνώριζαν ότι αυτοί, οι οποίοι την άρπαξαν, θα είχαν πρόβλημα με τη μεταφορά της στους δημόσιους δρόμους…
Ο κατά τα άλλα υπεροργανωμένος γερμανικός στρατός δεν είχε έτοιμα πλάνα αντίδρασης για τέτοιες περιπτώσεις κρίσεων; Οι Γερμανοί ήταν τόσο βλάκες, που δεν έψαξαν στα “ξεροπήγαδα” της περιοχής; …Δεν μπορούσαν να υποθέσουν ότι ένας τέτοιος τεράστιος “μπόγος” θα ήταν πρόβλημα στη μεταφορά του στους άδειους δρόμους της κατεχόμενης Αθήνας και άρα κάπου θα τον παράχωναν οι “ήρωες”; …Ή μήπως δεν την βρήκαν, γιατί οι “ήρωες” την σκέπασαν με μερικές πέτρες, που πέταξαν με τα “ηρωικά” χεράκια τους; Σε μια τέτοια περίπτωση αυτά δεν ήταν χέρια. Αυτά ήταν φτυάρια …Φτυάρια, τα οποία θα ανάγκαζαν τον Τσόρτσιλ να αναφωνήσει: “ο Γλέζος δεν σκάβει σαν Caterpillar, αλλά το Caterpillar σκάβει σαν Γλέζος”.
…Αυτό μάς είπαν οι ψεύτες …Την πέταξαν στο “ξεροπήγαδο” κάτω από την Ακρόπολη …Το μοναδικό “ξεροπήγαδο” κάτω από την Ακρόπολη …Ένα “ξεροπήγαδο” με βάθος όχι αρκετά μεγάλο, για να ακούσουν οι πρωταγωνιστές το “ντουπ” που έκανε ο “μπόγος”, όταν έπιασε πάτο. Μετά δεν ξαναείδε ποτέ κανένας εκείνη τη σημαία …Ένας μπόγος ενός κυβικού μέτρου “εξαφανίστηκε” από το πρόσωπο της Γης …Σκεπάστηκε με λίγα χώματα και μερικές πέτρες, που έριξαν μέσα σε λίγα λεπτά οι “ήρωες”. Αυτό, που, για να σκεπαστεί, θέλει ένα Caterpillar να πηγαινοέρχεται αρκετές φορές, αυτοί το σκέπασαν με το χώμα, που έσπρωξαν με τα χεράκια τους και με τα σκαρπίνια τους.
…Σκεπάστηκε τόσο καλά, εφόσον, σύμφωνα με τον “μύθο”, οι Γερμανοί δεν την βρήκαν. Γιατί είναι σίγουρο πως δεν την βρήκαν; …Γιατί, αν είχε αρπαχθεί η σημαία και την έβρισκαν, θα δημοσιοποιούσαν το γεγονός ως θετικό γι’ αυτούς και απόδειξη της ακαριαίας αντίδρασης και αποτελεσματικότητάς τους. Όμως, εφόσον δεν την βρήκαν οι Γερμανοί …είτε δεν κλάπηκε ποτέ είτε θα πρέπει να βρίσκεται ακόμα εκεί όπου την άφησαν οι “ήρωες”. Γιατί; …Γιατί στα χρόνια της Κατοχής οι απλοί Έλληνες, ακόμα και να την έβρισκαν κατά λάθος, δεν θα την άγγιζαν, γιατί “έκαιγε” …Στα χρόνια της “απελευθέρωσης”, αν την έβρισκαν οι Έλληνες, θα ήταν μέγα γεγονός, γιατί θα ήταν τεράστιας ιστορικής αξίας εύρημα. Φυλάγουν τη σημαία με την κέτσαπ και τη μουστάρδα των “ηρώων” του Πολυτεχνείου και δεν θα φύλαγαν τη σημαία των Ναζί κατακτητών;
Επιπλέον, υπάρχει και μια άλλη γελοία λεπτομέρεια. Εφόσον ήταν οργανωμένη η πράξη τους και όχι μια απερισκεψία της στιγμής, πώς δικαιολογούνται βλακώδεις αφέλειες; Παρακολουθώντας τη συνέντευξη των “ηρώων”, ακούμε απίστευτες ηλιθιότητες …Έκαναν επόπτευση του χώρου επί ημέρες και τη νύχτα, που πήγαν να την κατεβάσουν, ο Σάντας φορούσε άσπρα ρούχα; Δηλαδή, αν ο Σάντας πήγαινε σε νυχτερινή καταδρομική επιχείρηση με άσπρα ρούχα, τι θα φορούσε αν πήγαινε σε αρραβώνα; …Πράσινο φωσφοριζέ κουστούμι, σαν τα γιλέκα των τροχονόμων; …Λεύκανση δοντιών πρόλαβε να κάνει, για να μπορούν να τον εντοπίζουν τα συμμαχικά αεροπλάνα, όταν θα κρεμόταν πάνω στον ιστό;
Μπροστά σε αυτόν τον ιστό —σύμφωνα με τις δικές τους μαρτυρίες— αλλάξανε δύο φορές ρούχα, για να μην λερώσουν τα “γαμπριάτικα” του Σάντα. Με τον τρόπο αυτόν βεβαίως εξηγούν εμμέσως και την ενδυματολογική του επιλογή …Λογικό ήταν από μια άποψη να φοράει άσπρα, γιατί μετά “χορέψανε” πάνω στη σημαία …όταν οι Γερμανοί “κοιμούνταν” …Ντουζ κάνανε, όταν άλλαζαν τα ρούχα κάτω από τον ιστό ή τα αλλάζανε ιδρωμένοι; …Δεν κάνουμε χιούμορ …Μόνοι τους τα λένε αυτά. Όλοι οι Έλληνες θα μπορούσαν να τα κάνουν αυτά σύμφωνα με τον “ταπεινό” ήρωα Γλέζο …Τον “ήρωα”, που, από τότε που υπάρχει, δεν έχει εργαστεί ποτέ.
Επί ημέρες μελετούσαν το σχέδιό τους για την υποστολή της σημαίας, την οποία έβλεπαν όταν ανέβαιναν στον βράχο σαν επισκέπτες και μόνον όταν την κατέβασαν άρχισαν να σκέπτονται τι θα την έκαναν …Μόνον όταν τους “κουκούλωσε” η σημαία αναρωτήθηκαν τι θα την έκαναν τόσο μεγάλη που ήταν. Πήραν καί οι δύο από ένα κομμάτι, αλλά κανένας τους δεν το έχει πλέον. Η τεράστια υπερπολύτιμη σημαία έγινε “τρία” κομμάτια και χάθηκαν καί τα τρία. Πόσες πιθανότητες δίνει η στατιστική επιστήμη γι’ αυτήν την εκδοχή;
Δυστυχώς οι “ήρωες” δεν κατάφεραν να φυλάξουν μια “γωνίτσα” της, για να μπορούν κάποτε να “αποδείξουν” την ηρωική τους πράξη …Τις έκαψαν οι γονείς τους ισχυρίστηκαν καί οι δύο. Οι γονείς των “ηρώων” έκαψαν τις αποδείξεις τού ηρωισμού των παιδιών τους. Τίποτε “ξυλιές” στους πωπούς των “ηρώων” έδωσαν; Όπως και να έχει, όμως, τουλάχιστον ξέρουμε πού βρίσκεται το μεγάλο “κομμάτι” της. Αν δηλαδή την κατέβασαν από τον ιστό, σίγουρα θα βρίσκεται εκεί όπου την άφησαν, γιατί κανένας δεν την έχει βρει ακόμα.
Αυτά σ’ ό,τι αφορά τη “μεριά” των πρωταγωνιστών. Αυτή είναι η μία πλευρά του θέματος. Η άλλη πλευρά είναι η στάση του ελληνικού κράτους. Ύποπτη η στάση των “ηρώων”, αλλά επίσης ύποπτη και η στάση του κράτους. Αν οι απατεώνες είχαν όφελος να παραστήσουν τους “ήρωες”, τότε ποιο το όφελος του κράτους να τους το επιτρέψει; Το ελληνικό κράτος, το οποίο είναι αυτό που αναγνωρίζει και τιμά αγωνιστές, γιατί δεν έκανε μια ολοκληρωμένη πραγματογνωμοσύνη ως όφειλε; Γιατί μετά την απελευθέρωση δεν κάλεσε όλους τους πρωταγωνιστές να κάνουν μια αναπαράσταση του συμβάντος υπό πραγματικές συνθήκες, προκειμένου να διαλύσει όλες τις αμφιβολίες που υπάρχουν;
Για ποιον λόγο το ελληνικό κράτος δεν έπραξε τα δέοντα; Γιατί άφησε κάποιους να παριστάνουν τα δημόσια πρόσωπα —λόγω “ηρωϊσμού”— και δεν τους έλεγξε με τις νόμιμες μεθόδους που αναγνωρίζει η ιστορία; Πώς άφησε να παριστάνουν τους ήρωες κάποιοι, οι οποίοι λίγα χρόνια μετά κατηγορήθηκαν ακόμα και για κατασκοπία και συνεργασία με τον εχθρό; Γιατί τους έδωσε το λαϊκό “έρισμα” του ήρωα; Ήταν δική του απόφαση ή άνωθεν και έξωθεν επιβεβλημένη; Γιατί δεν πήρε έμπειρους αναρριχητές, να μιμηθούν το “επίτευγμα” των “ηρώων”; …Να πουν οι “ήρωες” πώς το έκαναν, τι ώρα το έκαναν και από πού το έκαναν και να γίνει αναπαράσταση της πράξης τους …Να μας πουν τι παπούτσια φορούσαν, τι βοηθήματα είχαν κλπ …Πώς μπορείς να φτάσεις στην κορυφή του Ιερού Βράχου από το “Πανδρόσειον άντρον”;
…Δεν το έκαναν τότε, ας το κάνουν τώρα. Ας βάλουν έμπειρους αναρριχητές της ΕΜΑΚ ή των ειδικών δυνάμεων του στρατού να μας “αποδείξουν” ότι αυτό είναι εφικτό …Μα, θα πει κάποιος, αυτό είναι αδύνατον, γιατί τότε υπήρχαν σκαλωσιές από τις οποίες σκαρφάλωσαν οι “ήρωες”. Η επινόηση των σκαλωσιών συντήρησης των αρχαιοτήτων μόνον γέλιο μπορεί να προκαλέσει …Σκαλωσιές, οι οποίες βόλευαν τους “ήρωες” και έφταναν μέχρι την κορυφή του βράχου και αφέθηκαν αφύλακτες, ούτε στην ταινία “Λούφα και παραλλαγή” με τον Κιμούλη στη σκοπιά δεν θα ήταν ανεκτές. Παρ’ όλα αυτά όμως να δεχθούμε ότι ήταν αφύλακτες …Ήταν βλάκες οι Γερμανοί και δεν τις φύλαγαν …Υπήρχαν ή δεν υπήρχαν τέτοιες σκαλωσιές εκείνη την εποχή; Αν υπήρχαν μέχρι ποιο σημείο έφταναν; …Υπάρχει τρόπος να το μάθουμε αυτό. Το κράτος το γνωρίζει.
Τι είναι η Ακρόπολη; Αυθαίρετο στη Λούτσα, που βάζουμε σκαλωσιές πιο μόνιμες από το κτίριο και όταν έχουμε χρήματα κάνουμε μερεμέτια; Ο βράχος της Ακροπόλεως είναι —αν όχι το σημαντικότερο— ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της ανθρωπότητας. Τι σημαίνει αυτό; …Ότι τουλάχιστον τον τελευταίο αιώνα όλες οι πράξεις συντήρησης και αποκατάστασης, που γίνονται πάνω του καταγράφονται. Υπάρχει αρχείο όλων αυτών των απολύτως στοχευμένων ενεργειών. Υπάρχουν προϋπολογισμοί, εφόσον αγοράζονται υλικά. Υπάρχουν επιθεωρήσεις, εφόσον καταγράφονται ενέργειες. Σκαλωσιά στον Ιερό Βράχο υπήρχε ή δεν υπήρχε τον Μάιο του 1941; Αν υπήρχε, μέχρι ποιο ύψος έφτανε και ποιος ήταν ο στόχος της αποκατάστασης; Έχει ή δεν έχει η αρχαιολογική υπηρεσία το ανάλογο αρχείο; Ζήτησε ποτέ ο Γλέζος ένα αντίγραφο, προκειμένου να μας αποδείξει την αλήθεια των ισχυρισμών του; …Όχι βέβαια …Ο Γλέζος έχει μόνον τη μαρτυρία του.
…Ας βάλουν λοιπόν έμπειρους ανακριτές να μελετήσουν την εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού με τους “ήρωες” και είναι βέβαιον ότι θα γελάσουν με αυτά που θα δουν. Για ό,τι εκπαιδεύεται ένας ανακριτής να προσέχει κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, υπάρχει μέσα σε αυτήν τη συνέντευξη …Η γλώσσα του σώματος, τα μάτια τους, η νευρικότητά τους και το “στημένο” των διαδοχικών περιγραφών τους, αν βρισκόταν ως ύποπτοι σε διαδικασία κανονικής ανάκρισης, δεν θα γλίτωναν την προφυλάκιση.
Ακόμα και η παντελής έλλειψη διαφωνιών σε μια αυθεντική και αυθόρμητη περιγραφή ενός παλιού γεγονότος, αποκαλύπτει “δασκάλεμα” …”Δασκάλεμα”, το οποίο φαίνεται στην “παράσταση” που δίνεται. Είναι σαν τα παιδιά, που εξετάζονται από κοινού και επειδή το ένα εξαρτάται από το άλλο, υπάρχει νευρικότητα. Αυτός, ο οποίος περιμένει τη σειρά του να μιλήσει, έχει αγωνία για τον άλλο που μιλάει …Αγωνιά για το αν “θυμάται” το κομμάτι τού μαθήματος που τον “αφορά”. Αυτό είδαμε σε εκείνη τη συνέντευξη …Την αγωνία κυρίως του Γλέζου να δει αν ο Σάντας τα “πει” καλά. Προφανώς τα “είπε” καλά και αυτό αποδεικνύει αυτό το οποίο λέμε …Αποδεικνύει το “δασκάλεμα” και άρα το ψέμα των αφηγητών.
Η συνέχεια στην επόμενη σελίδα …
Leave a Reply