Μανώλης Γλέζος… Ο πιο κάλπικος “ήρωας” της Ελληνικής ιστορίας
Στα αρχεία του Σνόουντεν βρήκαμε φωτογραφικά ντοκουμέντα από την ηρωική νύχτα.
…Κάποιος να τους “μαζέψει” τους γέρους.
…Η γεροντική άνοια και το Αλτσχάιμερ απειλούν το ελληνικό πολιτικό σύστημα.
…Ο ένας μετά τον άλλο οι σταλινικοί χαφιέδες της Ασφάλειας και των Πρεσβειών αποκαλύπτονται.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που γράψαμε το άρθρο για τον “ειλικρινή” Θεοδωράκη —που μόνος του έβγαλε τα “μάτια” του— και έρχεται τώρα και ο Γλέζος να κάνει το ίδιο σφάλμα …Ένα “σφάλμα”, το οποίο τείνει να εξελιχθεί σε γεροντική “πανδημία” για ένα πολιτικό σύστημα που πνέει τα λοίσθια …Ένα “σφάλμα”, το οποίο οφείλεται στο γεγονός ότι η σύγχρονη τεχνολογία της ιατρικής και της επικοινωνίας δημιουργεί προβλήματα εκεί όπου μέχρι τώρα δεν υπήρχαν. Ζούμε σε μια εποχή με πολλών τύπων Viagraκαι αυτό είναι επικίνδυνο με την αλόγιστη χρήση τους …Το προσδόκιμο της ζωής σε συνδυασμό με την εύκολη πρόσβαση των γέρων σε σύγχρονα και ανεξέλεγκτα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν θέμα χρόνου να δημιουργήσουν πρόβλημα.
Όταν ένας γέρος σαν τον Γλέζο, ο οποίος εκπαιδεύτηκε στην εποχή του “πολύγραφου”, έχει επαφή με το ίντερνετ της ταχύτητας του “φωτός”, είναι θέμα χρόνου το λάθος. Όταν βλέπεις έναν γέρο να παίζει με το “Twitter”, είναι σαν να βλέπεις έναν γέρο να παίζει με ένα “Φεράρι” …Είναι θέμα χρόνου το ατύχημα… Αυτός δεν θα ξέρει τι να πει και πού να σταματήσει, εάν δεν υπάρχει δίπλα του κάποιος να τον ελέγξει …και η υπερσύγχρονη τεχνολογία θα μετατρέψει ένα ασήμαντο λάθος σε μοιραίο …Θα πατήσει ο γέρος τέρμα το “γκάζι” και μέχρι να καταλάβει ότι πρέπει να σηκώσει το πόδι του, θα έχει περάσει ένα τέταρτο …και μερικά δένδρα μέσα από το αμάξι του.
Σαχλαμάρες και “αποκαλύψεις” έκαναν πάντα οι γέροι στα τελευταία τους. Άλλοι έβλεπαν το “φως” το αληθινό και μετανοούσαν, άλλοι θεωρούσαν ότι είχαν την τελευταία ευκαιρία να εξωραΐσουν την εικόνα τους πριν πεθάνουν …και έτσι άρχιζαν τα “όργανα” της παραπαρολογίας των γέρων. Αυτό δεν είναι νέο φαινόμενο. Το νέο είναι ότι πλέον αυτές οι σαχλαμάρες μπορεί να κάνουν τεράστια ζημιά …Τεράστια ζημιά τόσο στους ίδιους όσο και στο σύστημα, το οποίο υπηρέτησαν σε όλη τους τη ζωή.
Μέχρι τώρα οι ζημιές περιορίζονταν στους λίγους αυτήκοες μάρτυρες και κάπου εκεί σταματούσαν οι ζημιές. Το σύστημα γνώριζε αυτήν την “αδυναμία” των παλιών και υπό απόσυρση στελεχών του και γι’ αυτόν τον λόγο τούς οδηγούσε σε μια διακριτική “απομόνωση” …”Απομόνωση” υπό επιτήρηση. Πάντα θα βρισκόταν κάποιος κοντά του, που θα του έλεγε “δεν κάνει να τα λες αυτά” ή “δεν είναι σωστά αυτά που λες” ή μάλλον “δεν θυμάσαι καλά αυτά που έγιναν” και εκεί θα τελείωνε το πρόβλημα. Κάποιος θα του “θύμιζε” ότι δεν είχε πάρει τα χάπια του και αφού θα τον έπαιρναν με το καρότσι, θα τον πήγαιναν ξανά στο δωμάτιο του, για να θυμάται και να χαίρεται μόνος του.
Τώρα η τεχνολογία κάνει αυτήν την “απόσταση” —από τους “μάρτυρες” μέχρι το “κρεβάτι” της γεροντικής “άνοιας”— τεράστια και σε αυτήν την “απόσταση” υπάρχουν διαρροές επικίνδυνες. Κάπως έτσι την πάτησε ο Θεοδωράκης, όταν αποκάλυπτε ότι την εποχή που όλοι εμείς νομίζαμε πως ήταν “διωκόμενος” από τη Χούντα των “φονιάδων” των λαών Αμερικάνων, αυτός με έξοδα της CIA είχε μεταβεί στην Ουάσιγκτον, για να συζητήσει με τους Αμερικανούς πράκτορες την “επόμενη” ημέρα της πατρίδας μας …Ένας “ορκισμένος αντιαμερικανός” κομμουνιστής, ο οποίος διωκόταν από τη Χούντα και το σύστημα, συναποφάσιζε για το μέλλον της Ελλάδας με πράκτορες του Λάγκλευ …Ένα “θύμα” της “επάρατης” Δεξιάς του Καραμανλή —όπου ψήφιζαν και τα “δένδρα”— ήταν ένας από αυτούς, ο οποίος αποφάσισε να περάσει η πατρίδα μας στη Μεταπολίτευση “Καραμανλή”.
Αυτά δεν τα είπαμε εμείς …Αυτά τα είπε ο ίδιος ο Θεοδωράκης. Είπε μόνος του πράγματα, τα οποία δεν θα μπορούσε να τα γνωρίζει ούτε ο πιο ενημερωμένος κατάσκοπος. Είπε πράγματα, τα οποία δεν μπορούσε να τα φανταστεί ούτε ο πιο ευφάνταστος αντικομμουνιστής συνομωσιολόγος. Είπε πράγματα, που, αν τα έλεγε κάποιος άλλος για τον “ήρωα” Μίκη, θα μπορούσε να συρθεί στα δικαστήρια για συκοφαντική δυσφήμιση. Γιατί τα είπε; …Γιατί είναι γέρος και οι γέροι συχνά-πυκνά τα “χάνουν” …Γιατί είναι ένας αμετανόητος γέρος, που του αρέσει η δημοσιότητα και δεν καταλαβαίνει τον κίνδυνο από τη δημόσια έκθεσή του …Γιατί τα γεράματα “αμβλύνουν” τις αισθήσεις των ανθρώπων και η σύγχρονη τεχνολογία είναι ένα γρήγορο αυτοκίνητο, που δεν συγχωρεί τους “γεροντικούς” χειρισμούς της “αργής φάσης”.
Η σύγχρονη τεχνολογία μεταφέρει ακαριαία, αυτούσια και παγκοσμίως πλέον αυτά τα οποία “ακούει” και δεν προλαβαίνει κανένα “φίλτρο” και καμία “λογοκρισία” να τα ελέγξει μετά τη “διάχυσή” τους …Αυτό έπαθε ο Θεοδωράκης και στην ουσία μόνος του “γκρέμισε” ή —στην καλύτερη περίπτωση— δημιούργησε τα δεδομένα, για να “γκρεμιστεί” στο μέλλον ολόκληρη η “εικόνα”, που “έχτιζε” στην αιώνια ζωή του. Δεν μπόρεσε να αυτοπροστατευτεί και δεν πρόλαβε κανένας να τον προστατεύσει …με αποτέλεσμα το “θανατηφόρο” ατύχημα. Μετά τον Θεοδωράκη έρχεται πλέον να την “πατήσει” και ο ομοϊδεάτης και πιθανότατα συνάδελφός του χαφιές τής Ασφάλειας και των ξένων μυστικών υπηρεσιών Γλέζος.
Τι έκανε ο Γλέζος;
…Ξεμωράθηκε …Πήρε ο γέρος σβάρνα τα “δίκτυα του διαβόλου” και άρχισε τις “επαναστατικές” ανακοινώσεις …Είναι προφανές ότι τα έχει “χάσει” …Ο άνθρωπος γεννήθηκε το 1922 …Παράξενο θα ήταν να συμβαίνει το αντίθετο. Το μυαλό του θα είναι πλέο ένας αποξηραμένος κυτταρικός “σπόγγος” και αυτός “χαπακώνεται” και νομίζει πως είναι νέος …Ειδικά τώρα, που είναι αναβαθμισμένη η δημόσια παρουσία του. Όταν στα ενενήντα φεύγα σού δίνουν πρώτο ρόλο σε ένα κόμμα, το οποίο υποτίθεται απειλεί να σπάσει το μονοπώλιο τής εξουσίας του δικομματισμού και διεκδικεί την εξουσία, εύκολο είναι να παρανοήσεις. Όταν στη μίζερη και σκοτεινή πολιτική ζωή σου για πρώτη φορά δεν έχεις έναν Ζαχαριάδη ή μία KGB να ελέγχει αυτά τα οποία λες και κάνεις, εύκολα λες σαχλαμάρες και κάνεις βλακείες …Αυτό ακριβώς έκανε αυτές τις ημέρες ο Μανώλης.
Προς στιγμήν νομίσαμε ότι επρόκειτο περί συνωνυμίας. Νομίζαμε ότι διαβάζαμε δηλώσεις κάποιου οργισμένου νέου …Κάποιου συμμαθητή πιθανότατα του Αλέξη Γρηγορόπουλου …Κάποιου νέου, ο οποίος απογοητεύτηκε από αυτά τα οποία η νιότη του “είδε” διαφορετικά απ’ ό,τι είναι …Κάποιου “ρομαντικού” και αδοκίμαστου νεανία, ο οποίος οργίζεται με τις “συμβατικότητες” της πολιτικής …Κάποιου “φρέσκου”, ο οποίος επικαλέστηκε τον Ε. Αβέρωφ ως ιστορικό πρόσωπο, για να δώσει έξτρα “βάρος” σε μια αναφορά του …Πού να ξέρουμε ότι οι δηλώσεις αυτές ήταν του “περπατημένου” Γλέζου …Πού να ξέρουμε ότι τον Αβέρωφ τον επικαλέστηκε ένας “συνομήλικός” του.
Τι είπε αυτός ο απίστευτος σταλινικός;
…”Όποιος βγαίνει από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος”, είχε πει ο Ε. Αβέρωφ πριν μερικές δεκαετίες και η φράση του έμεινε στην ιστορία.
Τη φράση αυτήν η Αριστερά την κούναγε σαν μαντηλάκι μπροστά στους βουλευτές τής εκάστοτε πλειοψηφίας …Πλειοψηφίας, που ήθελε τους βουλευτές άφωνους, χωρίς άποψη, υποταγμένους στην εκάστοτε ηγεσία.
Έχοντας στο μυαλό τους αυτήν τη φράση, οι βουλευτές ψήφιζαν μνημόνια, εφαρμοστικούς νόμους, τσαλάκωναν τις ιδέες τους, τις συνειδήσεις τους, την ελευθερία στην άποψη. Με βάση αυτήν την αρχή οι βουλευτές έγιναν κουκιά, “ακόλουθοι”, συνυπεύθυνοι του όποιου ηγέτη του δικομματισμού των αρχηγικών κομμάτων.
Σε μερικά πάλι μαντριά της Αριστεράς οι πόρτες ήσαν ανοιχτές, αλλά κανένας δεν είχε στο μυαλό του σκέψη, για να βγει από το μαντρί.
Στη “δική μας Αριστερά” δεν υπήρχε μαντρί. Και αυτή ίσως ήταν η θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα σε “εμάς” και όλους τους άλλους.
Διαβάζοντας κάποιος αυτό το κείμενο —και χωρίς να γνωρίζει την προέλευσή του— θα έβγαζε λάθος συμπεράσματα για σωστούς λόγους. Τι θέλουμε να πούμε; …Ότι, εξαιτίας των σωστών που κάποιος διάβαζε, θα καταλάβαινε λάθος την πηγή της προέλευσής τους. Όλα όσα περιγράφονται σε αυτό το κείμενο είναι κατά κύριο λόγο σωστά …Λίγο τετριμμένα, λίγο χιλιοειπωμένα, λίγο κοινότοπα, αλλά σε γενικές γραμμές σωστά. Πράγματι τα αρχηγικά κόμματα στην Ελλάδα είναι υπεύθυνα για όλα τα δεινά του λαού …Τα κόμματα αυτά, των οποίων οι αρχηγοί αποφασίζουν μόνοι τους για τους εαυτούς τους και για τους βουλευτές τους, σαν εκείνοι να είναι άβουλα “πρόβατα” …Τα κόμματα, που μας οδήγησαν στα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους …Τα κόμματα, που “τσάκιζαν” ιδέες, συνειδήσεις και δεν σεβάστηκαν ποτέ καμία ελευθερία σκέψης και άποψης.
Όλα αυτά είναι “σωστά” …Όλα αυτά όμως τα σωστά, ειπωμένα από λάθος “στόμα”, οδηγούν σε λάθος συμπέρασμα. Πώς όμως από έναν σωστό λόγο βγαίνει το λάθος συμπέρασμα; …Λίγο “Αλτσχάιμερ” στη “συνταγή” και εύκολα βγαίνει το λάθος. Ποιο είναι το λάθος; …Το λάθος έχει να κάνει με την ταυτότητα αυτού, που νομίζεις ότι “υπογράφει” το κείμενο …Το λάθος είναι ότι αυτό, το οποίο διαβάζεις και νομίζεις πως είναι μια “κραυγή” αγωνίας κάποιοι νέου αριστερού, στην πραγματικότητα είναι το “κράξιμο” ενός γέρου με Αλτσχάιμερ …Δεν εξηγείται διαφορετικά …Μόνον το Αλτσχάιμερ και η ιατρική επιστήμη μπορεί να δώσει μια “ερμηνεία” στο κείμενο αυτό.
…Ποια είναι η “Αριστερά” του Γλέζου, που ποτέ της δεν γνώρισε “μαντρί”; …Ποια είναι η “δική του Αριστερά” και εμείς δεν τη γνωρίζουμε; …Πού βρισκόταν τόσα χρόνια η Αριστερά του Γλέζου, η οποία δεν αναγνωρίζει “αρχηγούς” και δεν απευθύνεται στα “πρόβατα”; …Είμαστε στον ίδιο “κυβερνοχώρο” ή κάποιος παίζει με τους “διακόπτες”; Η Αριστερά του Γλέζου κι ένα “μπρίκι” να της έβαζες μπροστά της, θα το “ακολουθούσε”. Η Αριστερά του Γλέζου ακολούθησε από τον αγράμματο Σιάντο μέχρι την αναλφάβητη Αλέκα …Αυτή είναι η Αριστερά του Γλέζου …Η μόνη Αριστερά που γνώρισε ο “ήρωας” Γλέζος.
Γνωρίζει ο αναγνώστης τι εστί Γλέζος; Ο Γλέζος σε όλη του τη ζωή δεν ήταν απλά ένας φανατικός θαμώνας τέτοιων “στανών”, αλλά πραγματικός “στανοφύλακας” …Δογματικός σταλινικός από τα νιάτα του. Ο σταλινικός Γλέζος δεν ήταν απλά “πρόβατο” μέσα σε μαντρί, αλλά “πρόβατο” δεμένο με αλυσίδες μέσα σε μαντρί. Ο Γλέζος όχι απλά δεν γνωρίζει τι σημαίνει ελευθερία άποψης, αλλά ήταν αυτός, ο οποίος είχε ως επάγγελμά του να τσακίζει αυτές τις απόψεις …Ήταν αυτός, ο οποίος επέβαλε τις επίσημες “απόψεις” στους υπόλοιπους ομοϊδεάτες του. Όποιος δεν σεβόταν την “άποψη” που υπηρετούσε ο Γλέζος, όχι απλά ήταν “αιρετικός”, αλλά τον έτρωγε ο “λύκος” μέσα στο “μαντρί”.
Η συνέχεια στην επόμενη σελίδα …
Leave a Reply